چگونه قرار است این بحران را سپری کنیم؟
اشاره: این مطلب به نویسندگی محدثه نیکچه در ۲۵ آبان ۱۳۹۶ در روزنامه «همدلی» منتشر شده است.
سه روز از وقوع زلزله در غرب کشور می‌گذرد و بسیاری از مناطق زلزله‌زده همچنان در انتظار کمک‌های دولتی و مردمی هستند. در این میان، جواد ظریف در توئیترش نوشت:«تصاویر دلخراشی از خسارات زلزله و کشته‌شدن افراد در کرمانشاه و عراق دیدم. از جامعه بین‌الملل به خاطر ابراز همدردی‌ها و پیشنهاد کمک‌شان ممنونیم. در حال حاضر کشورمان توانایی مدیریت بحران را به وسیله منابع داخلی دارد. بابت تمام پیشنهادهای کمک بسیار متشکریم و شما را در جریان اخبار مربوطه قرار می‌دهیم.»
وزیر خارجه کشورمان در حالی پیشنهاد کمک‌های اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد را رد می‌کند که خبرهای خوبی از وضعیت زلزله‌زدگان در شهرهای ازگله و سرپل ذهاب به گوش نمی‌رسد.
شهردار ازگله، درباره وضعیت این شهر می‌گوید:«وزیر کشور، وزیر بهداشت و استاندار کرمانشاه به این شهر آمدند و برای کمک‌رسانی قول‌هایی دادند اما متاسفانه ما چادر نداریم و نیاز ضروری به چادر داریم و مردم، خانه‌هایشان دچار مشکل است؛ به گونه‌ای که ۸۰ درصد خانه‌ها در این شهر تخریب شده است. دو شب است زن و بچه مردم بیرون می‌خوابند و با توجه به ضرر و زیانی که به ساختمان‌های شهر وارد شده و در حال آواربرداری است، ما وسایل کم داریم و ماشین‌آلات خیلی کم است. نیروهای متخصص نداریم و امکاناتمان ضعیف است.»
در کنار صحبت‌های شهردار ازگله، یکی از ساکنان شهر سرپل ذهاب در پیام صوتی که در فضای مجازی منتشر کرده است، خواستار کمک مردم و مسئولان است و درباره وضعیت کنونی زلزله‌زدگان می‌گوید:«در حال حاضر مردم زلزله‌زده نیازمند مواد غذایی هستند و این نیاز توسط هیچ ارگانی تامین نمی‌شود. تنها چیزی که در اختیار مردم قرار گرفته است، آب معدنی است و آب معدنی به تنهایی هیچ دردی را از مردم دوا نمی‌کند.»
بمی‌هایی که هنوز در کانکس زندگی می‌کنند
ایران کشوری زلزله‌خیز است و در سال‌های اخیر در نقاط مختلف ایران شاهد زلزله‌های متعددی بوده‌ایم. در سال ۱۳۸۲ زلزله‌ای با قدرت ۶/۶ ریشتر شهرستان بم در استان کرمان را لرزاند و دو روز بعد از وقوع زلزله، یعنی در تاریخ ۸۲/۱۰/۷، بیش از ۵۵۰ نفر از امدادرسانان از ۳۵ کشور جهان در بم حضور داشتند که پس از چند روز به هزار نفر رسیدند؛ کشورهای امدادرسان به زلزله‌زدگان شهرستان بم، در ۳۸ پرواز در خط هوایی کرمان، تجهیزات انسانی، فنی و سگ‌های زنده‌یاب فرستادند. با وجود کمک‌های کشورهایی مثل سوئیس، اتریش، ترکیه، روسیه، ایتالیا، انگلیس، چک و بسیاری از کشورهای دیگر، همچنان در شهرستان بم با ویرانی‌ها و نابسامانی‌هایی مواجهیم که از آن سال‌ها به جا مانده است، همچنان شاهد کوچه‌های خاکی و آسفالت نشده از بم هستیم. همچنان با کمبود بیمارستان و مدرسه مواجهیم. افرادی هنوز در بم وجود دارند که در حاشیه این شهرستان در کانکس زندگی می‌کنند و هنوز طرح های بازسازی بم به اتمام نرسیده و نیمه‌کاره رها شده است.
آینده کرمانشاه در ابهام
حالا در سال ۹۶ با توجه به زلزله‌ای با قدرت ۷/۳ ریشتر در استان‌های غربی کشورمان و بدون کمک‌های بین‌المللی، چگونه قرار است این بحران را سپری کنیم؟ تا چه میزان می‌توانیم به توان‌های داخلی متکی باشیم؟ آینده ازگله و سردشت و سرپل ذهاب چگونه خواهد بود؟
بدون دیدگاه