تاملی بر کتابنخوانی ایرانیان
کتاب یکی از موضوعاتی است که امروزه همه درباره اهمیت آن صحبت میکنند: در تلویزیون، مدرسه، دانشگاه و جاهای دیگر. اما در نهایت چند نفر واقعا اهمیت کتابخوانی را درک میکنند و به سمتش میروند؟
در میان دوستان و یا همدانشگاهیهایم که نگاه میکنم به جز تعداد انگشت شمار، افراد دیگری را که کتاب در زندگیشان نقش مهمی داشته باشد پیدا نمیکنم؛ در نظرآنها تفریحها و سرگرمیهای بهتری از کتاب وجود دارد یا آنقدر سرشان شلوغ است و کار دارند که دیگر وقتی برای کتاب خواندن ندارند.
ما ایرانیها در هر جایگاهی که هستیم نسبت به عقبماندگی و مشکلات و کوتاهیهای کشورمان مسئولان را مقصر میدانیم و هیچگاه فرهنگ خودمان را با افراد کشورهایی که از آنها عقبیم مقایسه نکردهایم تا ببینیم عملکرد کدامیک از ما بدتر است؟
ما ایرانی ها هرگاه سخن از فرهنگ بوده به تمدن ۱۵۰۰ ساله و داشتن شاهنامه و دیوان حافظ و بوستان و گلستان بالیدهایم، اما کدامیک از ما آنها را خوانده است؟همچنین اسلام دینی است که اولین سخن به پیامبرش دستور به خواندن بوده است:
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ
(آیه یکم سوره علق)
اما در نهایت کشوری مانند ایران، مردمانش در سال تنها ۱۸دقیقه مطالعه میکنند و در کشوری مانند فنلاند هر فرد در سال ۴۸ کتاب میخواند!
یکی از دلایلی که ما ایرانیها به کتاب خواندن اهمیت نمیدهیم این است که خود را دانای کل در بیشتر زمینه های پزشکی، حقوق، روانشناسی کودک و خانواده و … میدانیم و حرفی برای زدن داریم؛ که امروزه به کمک فضای مجازی و کانالها و صفحههای مختلف داناییمان درباره مسائل مختلف به حد خود رسیده است؛ مطالبی که معلوم نیست کدام دکتر و کارشناسی! آن را نوشته است.
باید قبول کنیم که ما از اینکه بگوییم نمیدانیم احساس عجز و ناتوانی میکنیم.در حالی که «ویل دورانت»، فیلسوف، تاریخنگار و نویسنده کتابهای «تاریخ تمدن» و «لذات فلسفه»، میگوید:
۶۰ سال پیش همهچیز میدانستم؛ امروز هیچ چیز نمیدانم، کتاب خواندن یک کشف پیشروندهی مهیج است، تا مدام به نادانیات پی ببری.
بهتر است هرچه زودتر دست بجنبانیم و منتطر مسابقه های کتابخوانی نباشیم تا در ازای آن هدیهای مادی به ما تعلق بگیرد. تاثیری که کتاب و کتابخوانی بر پیشرفت خود و جامعهمان میگذارد قابل تعویض با هیچکدام نیست.
حالا اگر دوست دارید یک کتاب بیشتر بخوانید، اینجا برای شما پیشنهادی داریم:
بدون دیدگاه