شبانه شاملو
امروز، دوم مرداد، سالمرگ شاعری است که از سر جفاهای نظام‌مند کوته‌اندیشانی آنگونه که باید قدر و منزلتش برای ما شناخته نشده است؛ احمد شاملو. نشریه «نویسا» در شماره دوم خود شعری را از این شاعر منتشر کرد که اگرچه «الف. بامداد» آن را در سال ۱۳۴۹ سروده، بی‌مناسبت با اوضاع کنونی کشور نیست. در ادامه این شعر را با هم می‌خوانیم:
کلیدِ بزرگِ نقره
در آب‌گیرِ سرد
شکسته‌ست.
دروازه‌ی تاریک
بسته‌ست.
«- مسافرِ تنها!
با آتشِ حقیرت
در سایه‌سار بید
چشم‌انتظارِ کدام
سپیده‌دمی؟»
هلالِ روشن
در آب‌گیرِ سرد
شکسته‌ست
و دروازه‌ی نقره‌کوب
با هفت‌قفلِ جادو
بسته‌ست.
احمد شاملو – ۱۳۴۹
احمد شاملو
بدون دیدگاه